ارزیابی روش های استخراج اطلاعات فیزیکی ساختمان های تخریب شده ناشی از زلزله و ارائه ی الگوریتمی بر پایه لایه های GIS و سنجش از دور

زمین لرزه‌ها از بلایای ویرانگر طبیعی تهدید کننده بشر می‌باشند. از جمله مشکلات بعد از وقوع یک زمین لرزه می‌توان به موضوع ارزیابی خسارت اشاره کرد. ناحیه، میزان، نرخ و نوع آسیب، اطلاعات ارزشمندی را به منظور فعالیت‌های بشردوستانه، امداد و بازسازی در منطقه آسیب دیده در اختیار قرار می‌دهد. عوامل اصلی تعیین کننده هزینه کلی یک بحران، هم به لحاظ آسیب‌های اقتصادی و هم به لحاظ تلفات جانی، روشن شدن این مسئله است که با چه سرعتی رویداد مورد پاسخ قرار گرفته و با چه کیفیتی اقدامات واکنشی سازماندهی می‌گردد. تکنیک‌های سنجش از دور بدلیل دارا بودن قابلیت‌هایی از جمله واکنش سریع، عدم تماس فیزیکی، هزینه پایین و دید وسیع، نقش ارزشمندی را در استخراج اطلاعات فیزیکی ساختمان‌ها دارا می‌باشند. امروزه بدلیل دسترسی به انواع داده‌های سنجش از دور، روش‌های متعددی برای ارزیابی خسارت ساختمان‌ها طراحی و گزارش شده است. هدف از این تحقیق، مروری بر این روش‌ها بر مبنای بکارگیری تصاویر نوری در سه دسته: رویکرد تصاویر تک زمانه، چند زمانه و تلفیق داده‌های بُرداری و تصاویر و همچنین ارائه و پیاده‌سازی یک روش خودکار به منظور تعیین ساختمان‌های تخریب شده ناشی از زلزله با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای با قدرت تفکیک بالا و لایه‌های GIS می‌باشد. در روش پیشنهادی، پس از استخراج توصیفگرهای بافتی از تصاویر قبل و بعد از زلزله برای هر ساختمان و تعیین توصیفگرهای بهینه، یک سیستم استنتاج فازی عصبی برای تعیین وضعیت ساختمان‌ها در چهار کلاس «سالم تا تخریب ناچیز»، «تخریب متوسط»، «تخریب سنگین» و «ویران» طراحی شد. نتایج نشان می‌دهد که این سیستم، صحت کلی 89%در دسته بندی ساختمان‌ها به 4 کلاس تخریب را دارا می‌باشد.